Quàuqui galejado
La veituro rejouvenido Un fòu demando à un ami
garagisto : -Ma veituro a
200 000 km au coumtadou. La voudriéu vèndre, me pos-ti ajuda ? -O, vau moudifica lou
coumtadou e lou tourna bouta à 10 000km. Quàuqui jour mai tard,
se rescontron : -Alor, l’as vendudo, la
veituro ? -Bèn noun, aro qu’a
10 000km, la garde ! |
La voiture rajeunie Un fou demande à un ami garagiste: |
La sogro
arribo
Un ome dis à un autre : -Ai fa coupa la coua de moun chin la semano passado,
car ma sogro vèn dissate. -Ah ! O ? Vese veramen pas lou raport. -Veses, vole subre-tout pas que penso que quaucun es
countènt de la vèire. |
La belle-mère arrive Un gars dit à un autre : |
Febrié !
Lou mes de Febrié a la reputacioun
d'èstre lou plus marrit de l'an, mai despièi quàuquis annado, li causo an
chanja, s'ei fa siau, coume s'èro un pau la primo avans la primo, plus de
gròssi jalado, un tèms de calandro quouro lou mistrau boufo pas coume un perdu.
Pamens se
disié : « Vau miés un loup dins soun granié
Que bèu tèms en Febrié »
Dilun a fa uno bono
plueio e pau à cha pau li floureto printaniero coumençon de s'espandi :
vìóuleto blanco, bluio, braieto de couguiéu jauno, roso, mauvo..cade jour n'i'a
de nouvello que desplegon si courolo. A l'oumbro, li trauco-nèu ausson si
pichòti courolo blanco penjado au fin bout d'uno longo e fino tijo. Lis amelié
pièi li prunièro sóuvajo soun clafi de flour dins tòuti li toun de blanc.
L'auceliho es en aio,
li merle siblon à noun plus...
Mai vaqui, sian
quasimen à la fin dóu mes e la vièio vai mai reguigna ! Se vèi que i’aura
encaro de fre : li lachusclo tenon pas encaro soun pecou dre.
E leva d’acò, dequé
i’a de nòu ?
I’a quàuqui tèms
d’acò, se soun avisa que li vièi dins sis oustau especialisa, soun pas tant bèn
trata qu’acò ( mau-grat ço que costo !). D’enquisto an revela qu’espargnon
sus tout : lou manja, li pedas, lis emplega…N’i’a qu’auran pièi de soucit
à se faire. ( lou gouvèr se n’oucupo)
A Veisoun, en fasènt
de cavage avans d’atribuï un permés de bàsti, gaire liuen dou tiàtre anti an
descubert uno estatuo de femo dóu siècle proumié.
Dins Droumo, i’a mai
agu d’ataco de loup ; n’en fai cinquanto uno despiéi la debuto de l’an.
A Nanto, an desplega
un drapèu bretoun gigant pèr demanda soun restacamen à la regioun Bretagno, acò
me semblarié nourmau, amor qu’à Nanto i’a lou castèu di Du de Bretagno.
Ai legi dins lou
journau tambèn qu’uno persouno avié reçaupu uno letro de la Segureta Soucialo
pèr l’assabenta de sa propro mort ! Aquelo empego, alor !
Sus l’auto-routo, dóu
coustat de Mournas i’a un menaire de camioun que s’es engana : èro sourti
sus uno aire de repaus e quouro vouguè s’entourna mai sus l’autorouto, s’es
engana de coustat e ma fisto, li gènt di veituro que lou veguèron arriba davans
éli aguèron uno bello pòu ! mai i’aguè ges de mau ! ( sabe pas coume
an fa pèr lou bouta dóu bon coustat !)
Dins lou relarg
d’Avignoun, i’a un autre camioun que s’es ana garça dins lou Rose, tèsto
proumiero. Sabe pas s’an retrouba l’ome que lou menavo.
Toujour sus
l’autorouto, i’a un parèu qu’an oublida soun drole ! S’èron arresta sus
uno aire de repaus pèr ana escampa d’aigo, un cop l’afaire facho, s’entournon à
sa veituro e s’en van, sènso s’avisa que lou drole ( qu’a aperaqui 14 an) èro
tambèn sourti de l’autò, belèu pèr la memo resoun. E s’un cop sourtiguè di
coumoudita, s’avisè que si gènt èron plus aqui ! Dequé faire ? ges de
barrulaire, avié pas soulamen lou numero dóu barrulaire de si gènt.. Un emplega
dóu netejamen de l’endré mandè uno telefounado i gendarmo de l’autorouto, e
bonodi d’entresigne douna pèr lou jouvènt, feniguèron pèr trouva d’ami dóu parèu
qu’éli avien soun numerò de telefounet barrulaire, e es coume acò que fuguèron
prevengu e que deguèron s’entourna pèr veni querre soun enfant !
Dins lou despartamen,
i’a d’endré ounte la grapaudiho a de travessa de routo pèr ana se reproudurre o
pèr ana à l’aigo, e n’i’a toujour que se fan escracha, alor de gènt bountous li
fan travessa : li carrejon dins de ferrat d’un coustat à l’autre de la
routo. An resoun, li grapaud soun de bèsti qu’an uno plaço impourtanto pèr
empacha que fuguessian envahi pèr de gasteroupodo e d’àutri destrùssi. Alor,
ajudo contro ajudo, acò es uno bello causo, amor qu’aquéli grapaud soun proun
matrassa coume acò pèr la poulucioun e li machino dins li champ e li jardin, e
se n’en vèi de mens en mens.
Dins li journau se
parlo quasimen plus de la pandemìo de Couvide, la guerro en Ukreno a escafa la
guerro contro lou virus.
Michello
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire